Gazetecilik, ünlü olmak için değil; onurunu, şerefini ve meslek etik değerleri korumak için yapılır.
Gazeteci yeri gelince iktidarı yeri geldiğinde muhalefeti de iyi veya kötü bir şey yaptıklarında eleştirenlerdir. Burada önemli olan halka kamuoyuna doğru bilgiler vermektir.

Son dönemde televizyonlarda bazı tipler var. “Bana bilgi geldi, şu isim var ama söylesem mi bilmiyorum” diyerek havalı bir şekilde, her şeyi bilen, tüm bilgilerin onlara geldiğini, en iyi gazeteci benim diyerek kendilerini "ünlü gazeteci" havalarına sokan bu kişiler, kendilerini adeta hâkim, savcı, mahkeme yerine koyarak insanlara çamur atmayı kendilerine görev edinmişler.
Masumiyet karinesini bile yok sayan ve insanları suçlu gibi açık açık isimlerini programlar da söyleyenler de suç işlemiş olmuyor mu?
Öyle ki bir çok insan serbest kalıyor. Ama geriye, bazı gazetecilerin insanları suçlu gibi göstermeleri o insanların üstünde çevresinde ömür boyu kalacak. Üstelik hiç biri de, " Ya biz de hata ettik insanların peşinen suçlu gibi gösterdik" diyerek özür dileme zahmetine bile girmiyorlar.

Daha ortada hiçbir şey yokken insanları suçlu ilan eden bir "gazetecilik" anlayışı başladı. Gerçekten "Gazeteci" mi bunlar?
Bir çoğunun gazeteci olduklarına inanmıyorum. O mesleği kullanıp, başkalarının hayatlarını mahveden, kim oldukları bile tam bilinmeyen tipler bunlar.

Fakat şunu unutuyorlar: Gün gelecek, attıkları iftiralar, suçlamalar belki de kendi başlarına gelecek. Ne yazık ki o zaman da onlara sahip çıkacak, destek olacak tek bir gazeteci bile bulamayacaklar.

Bunlarda gazetecilikten başka her şey var: Biat, yalakalık, menfaat, çıkar ilişkileri…

Oysa bu meslek; onurlu, şerefli, karakterli ve en önemlisi etik değerlere sahip çıkılması gereken bir meslektir.

Gazetecilik, halka doğruları, gerçekleri; haksızlığı, hukuksuzluğu bildirmek, kamuoyunu bilgilendirmektir. Halkın yanında olmaktır.

Bugün ne yazık ki, üç beş kişiyi tanıyan, el sıkışan, fotoğraf çektiren "Gazeteciler", bu mesleği utanılacak hale getirdiler.

Gazetecilik ünlü olmak için yapılacak bir meslek değildir. Başını yastığa koyduğunda onurunla, şerefinle, dürüstçe yaptığın iş sayesinde rahat uyuyabilmektir.