
Cemal Köyük
Gazetecilik, “birini seviyorum” ya da “sevmiyorum” diye yapılmaz
Unutulan Gazetecilik
Bu meslek, hiç kimsenin kişisel çıkarı için kullanabileceği bir alan değildir. Çünkü bunun adı gazetecilik olmaz.
Bugün televizyonlara baktığınızda, birçok kişinin mesleğini unuttuğunu görüyorsunuz. Ya bir partinin, ya da bir siyasetçinin peşinden gidiyorlar.
Gazeteciliği etik olmayan şekilde kullanmak; ne mesleki ilkelere ne de meslektaşlarına karşı saygıya sığar. Gazetecinin kendisine de sığmaz.
Gazetecilik, halkın yanında olmaktır. Mağdurun, haksızlığa uğrayanın yanında durmaktır.
İyi giden şeyleri haber yaparken, kötü gidenleri de kamuoyuna aktarmakla sorumludur gazeteci.
Bu iş, "seviyorum/sevmiyorum" diyerek değil; sorumluluk duygusuyla yapılır.
Gazeteciler bir partiyi , bir siyasi lideri bir politikacı sevmek zorunda değiller. Bu meslekte onları seviyorum veya sevmiyorum şeklinde yapılmaz. Ona verilen görevleri ne ise o yapılır. Kimseyi de kollamak zorunda değildir gazeteci. O zaman gazeteci olmaz.
Zaten bu şekilde davranırsa başka bir zaman o kişiler hakkında olumsuz bir şey olduğu zaman mesleğini yapamaz hale gelir. O yüzden her şekilde objektif olmalı mesleğin gerektirdiği etik davranışlara göre davranmalıdır .
İyiyi de kötüyü de yanlışı doğru da ayırmalıdır. Sorumlu gazetecilik böyle olur bunları yaparsa da başı her zaman dik yürür mesleğinde..
Gazeteci her zaman etik davranmak zorundadır.
Ülkede olan olumlu gelişmeleri halka nasıl aktarıyorsa, olumsuzları da aynı şekilde objektif olarak duyurmalıdır.
Bugün gazetecilik maalesef ikiye ayrılmış durumda:
Kimi kişisel menfaatleri için kullanıyor, kimi başka çıkarlar için.
Bu durum, ilkeli gazetecilerle ilkesiz olanlar arasında bir çatışmaya dönüşmüş durumda.
Gazeteciliğin bu hale gelmesi de gerçekten çok acı...
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.