Her yerde yangın var. Feryatlar dinmiyor.
Doğa; maden ocakları, taş ocakları, termik santraller, siyanürlü altın havuzları, kömür ocakları, çimento fabrikaları ve mermer ocaklarıyla insan eliyle yok edilirken, bir yandan da artan hava sıcaklıklarıyla birlikte peş peşe çıkan yangınlarla adeta küle dönüyor.

Bazı bölgelerde bilinçli olarak yakılan ateşler, piknik sonrası söndürülmeyen mangallar, atılan sigara izmaritleri ve elektrik kaçakları gibi ihmaller, binlerce hektarlık ormanlık alanın yok olmasına neden oluyor.

Ülkemizin ormanları hem insan eliyle hem de doğal olmayan yollarla yok oluyor. Aynı gün içerisinde farklı noktalarda çıkan yangınlar, “Acaba sabotaj mı?” sorusunu da gündeme getiriyor. Eş zamanlı yangınlar, teknik donanım eksikliğini de ortaya koyuyor.

Özellikle havadan müdahalede yangın söndürme uçak ve helikopterlerinin yetersiz kalması, müdahaleyi geciktiriyor. Bu yangınlar yalnızca doğayı değil, orman köylerinde yaşayan insanları da evsiz bırakıyor. Aynı zamanda ormanlardaki canlılar da bu yangınlarda yanarak can veriyor. Köylülerin geçim kaynağı olan hayvanlar da telef oluyor.

Yani, doğaya yönelik acımasız müdahaleler yetmezmiş gibi, yangınlar da insanı, hayvanı ve toprağı yok ederek ülkemizi adım adım çöle çeviriyor.