Özcan, sarayın bir günde 2 bin 624 asgari ücret, 3 bin 625 emekli maaşı harcadığını vurgulayarak, “39 bin liranın altındaki asgari ücreti kabul etmiyoruz; emekçi alın teriyle büyüttüğü pastadan artık kırıntı değil hakkını istiyor” ifadelerini kullandı.
Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Muğla Milletvekili Avukat Gizem Özcan, Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) Genel Kurulu’nda asgari ücret hakkında dikkat çeken bir konuşma yaptı. Sokaktaki yoksulluğun iktidarın yüzüne çarpan bir gerçek olduğunu vurgulayan Özcan, 2025 yılı asgari ücretinin yüksek enflasyon nedeniyle dramatik bir biçime eridiğini ifade etti.
“İktidar bilinçli yoksullaştırma stratejisi uyguluyor”
2025 yılı asgari ücretinin açlık ve sefalet ücretine dönüştüğüne dikkat çeken Özcan, “2024'te de 2025'te de ek zamlar yapılmalıydı ancak yapılmadı. 2025'in sonunda resmî enflasyon yüzde 34 civarında kesinleşirse bir işçi yıllık 50 bin TL'nin üzerinde alım gücü kaybı yaşamış olacak. Asgari ücretli bir ailenin evinden yılda 50 bin lira çalan enflasyon hırsızına ülkede teslim olmuş bir düzendeyiz. Hedeflenen enflasyona göre asgari ücrete zam yapılmaktan vazgeçilmelidir. Enflasyon hedefi değil, hane halkının geçim maliyeti hesaba katılmalıdır. Mevcut yöntem bilinçli yoksullaştırma stratejisi uyguluyor” dedi.
“İktidarın emekçiye ‘sabredin’ demekten başka politikası yok”
Türkiye’de milyonlarca ailenin gıdaya erişemediği, ailelerin okula gönderdikleri çocukların beslenme çantasını doldurmadığını ifade eden Özcan, iktidarın emekçiye sabredin demekten başka politikası olmadığını söyledi. Özcan sözlerini şöyle sürdürdü; “ Türkiye artık asgari ücretliler ülkesi. Bakın, asgari ücretlinin millî gelirden aldığı pay elli yıl önce kişi başına düşen gelirin yüzde 80'i düzeyindeydi, on yıl önce yüzde 60'tı, bugün yüzde 43'e mahkûm edilmiş durumda yani pastayı üreten işçinin eline, o pastadan pay almaya kalktığında vuran bir düzen var. Emekçinin ürettiği zenginlik büyüdükçe emekçinin ücreti küçülmekte; bunun temel nedeni de işçinin pazarlık kefesine koyacağımız ağırlığı olan örgütlülüğünün olmaması. Türkiye'de toplu iş sözleşmesi kapsamı yüzde 10 civarında, Avrupa Birliğinde ise bu oran yüzde 80'lere ulaşmaktadır. Toplu pazarlık kapsamı yükseldikçe asgari ücret geriler, kapsam düştükçe tüm ücretler asgariye sıkışır. Bu bir ekonomik tercih, işçiyi yoksullaştıran bir sınıf politikası. Tabloyu tersine çevirmek için bir asgari ücret yalnızca işçinin kendisine göre değil, bakmakla yükümlü olduğu ailesiyle birlikte hesaplanmalıdır.”
“39 bin liranın altında asgari ücreti kabul etmiyoruz!”
Asgari ücret ve altında alan kadın işçilerin oranının yüzde 60 olduğunu ifade eden Özcan, “Kayıt dışı çalışan kadınların yüzde 90'ı asgari ücret altında çalışmaya mahkûm edilmiştir. Bu tablo, yoksulluğun toplumsal cinsiyet temelli adaletsizliği de katmerlediğinin açık bir göstergesidir. Sarayın bir günde 2 bin 624 asgari ücret, 3 bin 625 emekli maaşı harcadığı bir ülkede asgari ücretin kişisel takdire bahşedilir gibi sunulmasını kabul etmiyoruz. Kadın emeğini yok sayan ücret rejimini kabul etmiyoruz. 39 bin liranın altında asgari ücreti kabul etmiyoruz. Bu ülkenin emekçisi alın teriyle büyüttüğü pastadan artık kırıntı değil hakkını istiyor. Yoksulluğu "kader" diye pazarlayanlara karşı bu kürsüden ilan ediyoruz: Emeğin hakkı bu ülkenin yarınıdır!” diyerek sözlerini tamamladı.